W wigilię dnia 17 grudnia napruwszy się równo przeróżnem trunkiem, spożywszy phissinger zwany też ądrutem, zjedliwszy łakocie, ospali panowie zasiadłszy na dupie, choć język splątany, to myśleć zaczęli, że zrzeszyć się warto, bo dzielić się warto i bawić się warto i gówno się warto. I rano rozełszy się w dom swój panowie i został tam jeden co płynny jest w mowie i piśmie i zaczął on dumać jak grono swe nazwać, a w czaszce ciśnienie nie rada było srogie, więc dzień wczorajszy wspomniawszy i wieczór przypomniwaszy o trunku pomyślał i człon jeden utworzon. Wino! Winno! Vinno! Czyż nie jemu chwała. Niech żyje, niech ono profetom nam będzie! Niech żyje! Ave! Ave! I pomysł sie zrodzon i wnet utworzywszy i było to wtedy dzień smętny, ponury, obwisły jak jaje. I tak to były te początki. I myśl ta w sercach naszych przez czas długi siedziała i w końcu ożyła, dzięcielina pała!

zródło - kanał Ave Vinno w serwisie YouTube